Gökalp Koca bu eserinde gelenekselin modernin içindeki çığlığını ve yeniden doğuşunu ancak yok olmayıp ses değiştirdiğini ve bir cevher şeklinde yine de her daim içimizde taşıdığımızı anlatmayı amaçlayan bir yolculuğa çıkarıyor. Bunun için sizleri Vakıf Mustafazade’nin Bayatı Şiraz’ından esinlendiği yeniden yorumlanıp bestelenmiş haliyle bırakıyor. Notalar tam tamına aynı değil tonlar da aynı değil ama şarkıyı bilenler için aynı şarkıyı hissedip aynı şarkıyı dinlemeyecekleri bir deneyim bu. Bayatı Şiraz Azerbaycan Geleneksel Müziğinin bir Kolu olan Azerbaycan Muğamındaki bir moddur ve bu modda iki 5lik akor bir araya getirilir. 1-1-0.5 tonlarında olur ve bu dinleyiciye melankoli yaratır. Aslında Vakıf Mustafazade’nin de bestesi bu modun bir kombinasyonundan oluşmaktadır ve esasen anonim bir eser olma özelliği taşır. Bu Türk Sanat Musikisindeki makama eş değer olsa da ve hatta etimolojik olarak makam sözcüğünden türetilmiş olsa da Muğamat müziği kendi içinde farklı makam ve aletlerle çalındığı için zamanla farklılaşmıştır.